strzelać

Poloniera

żołnierz strzela do celu. (1)

napastnik strzela do bramki. (2)

Ahoskera

• IPA: /ˈsṭʃɛlaʨ̑/

Jatorria

• /Oraindik ez daukagu hitz honen jatorria. Lagun ezazu jartzen./

Aditza

strzelać  aditz burutugabea (burutua strzelić)

1. su egin, tiro egin, tiratu.
2. (Kirolak) jaurti, bota.

Jokabidea

  aspektu burutugabea duen strzelać aditzaren jokabidea 

		singularra			plurala
	perts.	m.	f.	n.	m.  pertsonala	m.  inpertsonala /f. / n.
infinitiboa		strzelać
orainaldia	1.	strzelam			strzelamy
	2.	strzelasz			strzelacie
	3.	strzela			strzelają
lehenaldia	1.	strzelałem	strzelałam		strzelaliśmy	strzelałyśmy
	2.	strzelałeś	strzelałaś		strzelaliście	strzelałyście
	3.	strzelał	strzelała	strzelało	strzelali	strzelały
geroaldia	1.	będę strzelał1	będę strzelała1		będziemy strzelali1	będziemy strzelały1
	2.	będziesz strzelał1	będziesz strzelała1		będziecie strzelali1	będziecie strzelały1
	3.	będzie strzelał1	będzie strzelała1	będzie strzelało1	będą strzelali1	będą strzelały1
baldintzazkoa	1.	strzelałbym	strzelałabym		strzelalibyśmy	strzelałybyśmy
	2.	strzelałbyś	strzelałabyś		strzelalibyście	strzelałybyście
	3.	strzelałby	strzelałaby	strzelałoby	strzelaliby	strzelałyby
agintera	1.	—			strzelajmy
	2.	strzelaj			strzelajcie
	3.	niech strzela			niech strzelają
partizipio adjektibal aktiboa		strzelający	strzelająca	strzelające	strzelający	strzelające
orainaldiko partizipio adberbiala		strzelając
lehenaldi inpertsonala		strzelano
aditz-izena		strzelanie
1   edota: będę strzelać, będziesz strzelać eta abar.

Hitz eratorriak

• ostrzał m., postrzał m., postrzelenie n., strzał m., strzała f., strzałka f., strzałowy m., strzelec m., strzeliwo n., strzelnica f., strzelectwo n., strzelanie n., strzelanina f., wystrzał m., zastrzał m.
• strzelić, ostrzelać, postrzelić, rozstrzelać, ustrzelić, wystrzelić, zastrzelić.
• postrzelony, strzałowy, strzelecki, strzelniczy, wystrzałowy.