srać

Poloniera

Ahoskera

• IPA: /sraʨ̑/

Jatorria

• /Oraindik ez daukagu hitz honen jatorria. Lagun ezazu jartzen./

Aditza

srać  aditz burutugabea

1. (Arrunkeria) kaka egin, libratu.

Jokabidea

  aspektu burutugabea duen srać aditzaren jokabidea 

		singularra			plurala
	perts.	m.	f.	n.	m.  pertsonala	m.  inpertsonala /f. / n.
infinitiboa		srać
orainaldia	1.	sram			sramy
	2.	srasz			sracie
	3.	sra			srają
lehenaldia	1.	srałem	srałam		sraliśmy	srałyśmy
	2.	srałeś	srałaś		sraliście	srałyście
	3.	srał	srała	srało	srali	srały
geroaldia	1.	będę srał1	będę srała1		będziemy srali1	będziemy srały1
	2.	będziesz srał1	będziesz srała1		będziecie srali1	będziecie srały1
	3.	będzie srał1	będzie srała1	będzie srało1	będą srali1	będą srały1
baldintzazkoa	1.	srałbym	srałabym		sralibyśmy	srałybyśmy
	2.	srałbyś	srałabyś		sralibyście	srałybyście
	3.	srałby	srałaby	srałoby	sraliby	srałyby
agintera	1.	—			srajmy
	2.	sraj			srajcie
	3.	niech sra			niech srają
partizipio adjektibal aktiboa		srający	srająca	srające	srający	srające
orainaldiko partizipio adberbiala		srając
lehenaldi inpertsonala		srano
aditz-izena		sranie
1   edota: będę srać, będziesz srać eta abar.

Sinonimoak

1. defekować, wypróżniać się, załatwiać się, oddawać stolec; (Arrunkeria) robić kupę.