dupczyć

Poloniera

Ahoskera

• IPA: /ˈdupʧ̑ɨʨ̑/
•  audio    (laguntza, fitxategia)

Jatorria

• /Oraindik ez daukagu hitz honen jatorria. Lagun ezazu jartzen./

Aditza

dupczyć  aditz burutugabea (burutua wydupczyć)

1. (Arrunkeria) larrua jo, txortan egin.

Jokabidea

  aspektu burutugabea duen dupczyć aditzaren jokabidea 

		singularra			plurala
	perts.	m.	f.	n.	m.  pertsonala	m.  inpertsonala /f. / n.
infinitiboa		dupczyć
orainaldia	1.	dupczę			dupczymy
	2.	dupczysz			dupczycie
	3.	dupczy			dupczą
lehenaldia	1.	dupczyłem	dupczyłam		dupczyliśmy	dupczyłyśmy
	2.	dupczyłeś	dupczyłaś		dupczyliście	dupczyłyście
	3.	dupczył	dupczyła	dupczyło	dupczyli	dupczyły
geroaldia	1.	będę dupczył1	będę dupczyła1		będziemy dupczyli1	będziemy dupczyły1
	2.	będziesz dupczył1	będziesz dupczyła1		będziecie dupczyli1	będziecie dupczyły1
	3.	będzie dupczył1	będzie dupczyła1	będzie dupczyło1	będą dupczyli1	będą dupczyły1
baldintzazkoa	1.	dupczyłbym	dupczyłabym		dupczylibyśmy	dupczyłybyśmy
	2.	dupczyłbyś	dupczyłabyś		dupczylibyście	dupczyłybyście
	3.	dupczyłby	dupczyłaby	dupczyłoby	dupczyliby	dupczyłyby
agintera	1.	—			dupczmy
	2.	dupcz			dupczcie
	3.	niech dupczy			niech dupczą
partizipio adjektibal aktiboa		dupczący	dupcząca	dupczące	dupczący	dupczące
orainaldiko partizipio adberbiala		dupcząc
1   edota: będę dupczyć, będziesz dupczyć eta abar.

Sinonimoak

1. dymać, jebać, pierdolić.

Hitz eratorriak

• dupczenie, dupcyngier.