czesać

Poloniera

czesać aditz burutugabea (burutua uczesać)

aspektu burutugabea duen czesać aditzaren jokabidea

		singularra			plurala
	perts.	m.	f.	n.	m. pertsonala	m. inpertsonala /f. / n.
infinitiboa		czesać
orainaldia	1.	czeszę			czeszemy
	2.	czeszesz			czeszecie
	3.	czesze			czeszą
lehenaldia	1.	czesałem	czesałam		czesaliśmy	czesałyśmy
	2.	czesałeś	czesałaś		czesaliście	czesałyście
	3.	czesał	czesała	czesało	czesali	czesały
geroaldia	1.	będę czesał¹	będę czesała¹		będziemy czesali¹	będziemy czesały¹
	2.	będziesz czesał¹	będziesz czesała¹		będziecie czesali¹	będziecie czesały¹
	3.	będzie czesał¹	będzie czesała¹	będzie czesało¹	będą czesali¹	będą czesały¹
baldintzazkoa	1.	czesałbym	czesałabym		czesalibyśmy	czesałybyśmy
	2.	czesałbyś	czesałabyś		czesalibyście	czesałybyście
	3.	czesałby	czesałaby	czesałoby	czesaliby	czesałyby
agintera	1.	—			czeszmy
	2.	czesz			czeszcie
	3.	niech czesze			niech czeszą
partizipio adjektibal aktiboa		czeszący	czesząca	czeszące	czeszący	czeszące
partizipio adjektibal pasiboa		czesany	czesana	czesane	czesani	czesane
orainaldiko partizipio adberbiala		czesząc
lehenaldi inpertsonala		czesano
aditz-izena		czesanie
¹ edota: będę czesać, będziesz czesać eta abar.

czesać się